Ben de hikâyemi sizinle paylaşmak istiyorum. Ben 11 yaşında kendi isteğimle kapandım. Ertesi gün babam beni zorla bir kuaföre götürdü ve saçlarımı tıraş ettirdi. Belime kadar saçlarım vardı. Babam ona yine de kesmesini söyledi, kaç gün ağladığımı bilmiyorum. O yıl okula öyle gittim. Okulun kapanmasına yakın bir zamanda annemle alışveriş yapıyorduk ve ben beğendiğim kısa kollu bir kıyafeti anneme gösterdim. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü; zaten saçlarımı keserek cezamı vermişlerdi, neden bir daha kapanıyordum? Yaz geldi ve kapandım. Dayanamadım ve bir gün annemle konuştum. Bağırmaya başladı ve bana çok kötü bir şekilde vurdu, bunu birkaç kez yaptı. Üstündeki tişörtü yırttı, bağırıp çağırdı, vurdu, küfür etti. Bu sesi hala unutamıyorum ve babamı hala affedemedim. Ben çok kötü haldeydim, gerçekten intihar etmeyi düşünüyordum. En çok da anneme kızgındım, bunca zaman benim yanımda olmadığı için. Bir kadın olarak ondan destek beklerdim ama o babamı bana karşı hep bir tehdit olarak kullandı. Bir gün ben anneannemdeyken bu konu açıldı ve dayanamayıp hüngür hüngür ağladım. Ciddiyim, bu yaşandı. O günden sonra dışarı ilk kez çıktığımda saçımda hissettiğim rüzgârı, onun bana verdiği huzuru anlatamam… Hüngür hüngür ağlamıştım, gülümseyerek… Bu arada anne ve babamın bunları yaptığına kimse inanmaz, ikisi de üniversite mezunu ve herkesin sevdiği, kendilerine fikir danıştığı insanlar. Anlatsam kimse inanmaz bana yani. Babamı saçlarımı kestirdiğinde silmiştim, sonra annemin de bütün bunlar olurken hiç yanımda olmadığını fark ettim. Gözümde kimsenin anne baba olarak bir değeri yok ve haksız olduğumu da düşünmüyorum. Şu an kendi işimde gücümdeyim ve mutluyum. Umarım benzer şeyler yaşayanlara ümit olur bu hikâye. Bu hayatta sadece kendinize ihtiyacınız var. Gerçekten yazın bana çok fazla ümit verdi. Benim de açılmama kesinlikle karşı olan bir babam ve buna ses çıkarmayıp susan bir annem var. Henüz 17 yaşımı bile doldurmadım ama şimdiye kadar bana yaşattıkları şeyler de bunlara benziyor ve cidden bu durumdan bıktım. Üstüne aynı şekilde üstüme gelen ablam ve abim de var. Ben de 18 yaşıma geldiğimde olaya tamamen el atıp özgürlüğümü elime almak istiyorum. Bende senin durumundayım 12 yaşımda annem regl oldum Anne Abla Seks Hikayeleri zorla kapattı ve zatende kısa kollu giyememe hiçbir zaman izin vermemişti. Artık dayanamıyordum bıktım istediğim gibi olamamaktan annem bunun farkında her zaman da basketbol oynamaya başladım şehir kulübüne seçildim annem izin vermedi zaten orda bıraktım şuana kadar basketbol oynamadim. Sonra voleybolla seçildim lakin babam izin vermedi. Arkadaşlarım sürekli sesimin güzel olduğunu söylüyorlar bende enstrüman çalmak istedim yine izin vermediler. En sonunda dün 17 Anne Abla Seks Hikayeleri kadar dayandım ama artık yapamıyordum bende dün içeri oturdum ve babama sadece örtünmek istemiyorum dedim. Bana bir sürü laf söyledi küfür eğer istemiyorsun siktir git bu evden dedi. Ya da burda ben ne söylüyorsam o. Zaten hiçbir kararı ben secmemistim şu yaşıma kadar. Sonra biliyordum gidicek bir yerim yok bir saat tonla laf yedikten sonra annemin kızım sana söyleme demiştim diyişi dünden beri kulaklarımda çınlıyor. Abim bana yanlış olduğumu söyledi ve sadece düşünmemi hiç beklemiyordum abimden çünkü aramız bir buz dağından bile daha soğuktu.
İnşallah kızımda bir bebeğe anne olur. Birak baska insanlari korkutmaya calismayi!!! Bu kızı nasıl büyüteceğim diye ağladım. Onlarla bir alışveriş merkezine gittik. Henüz 17 yaşımı bile doldurmadım ama şimdiye kadar bana yaşattıkları şeyler de bunlara benziyor ve cidden bu durumdan bıktım. Efendi, terbiyeli, çalışkandı.
Yazı gezinmesi
bu yaz tatlilinde komşumuz ayfer ablayla yaşadığım macerayı sizinle paylaşmak istiyorum ayfer abla iki yıl önce. Cansu, hayatının her döneminde ona yaşatılan acıyı, 13 yaşında zorla evlendirilişini, henüz kendisi çocukken anne oluşunu, eşi tarafından. adım tahsin yolbeyli, 23 yaşındayım.Onun bunlarla mutlu olduğunu görünce, ben de mutlu oluyordum. Hülya Soyşekerci. Ben asker çocuğuyum. Şok… Hayatımı alt üst etti. Sen güçlü olursan; kimse seni yıkamaz! Bir insan kendi isteyerek kapanıyorsa özgürdür, ondan daha şanslısı yoktur. Bir dershaneye gittim. Pelin Ergül. Sonraki mektup 6 senedir açığım ama en az ayda 1 kere rüyamda kapalı olduğumu ve açılmaya çalıştığımı görüyorum. Ya da burda ben ne söylüyorsam o. Facebook'ta Paylaş. Hayriye hanim siz inanmasanizda evet biz inaniyoruz özgürlük kavramına. Ama ben inanıyorum diyorsanız örtünmenin farz olduğunu kabul etmelisiniz yapmazsanız cezasını cekersiniz bunu da bilmelisiniz. Tişört alalım diye tutturdu. Erşan Kuneri: Pornocu değil sinemacıyım. Evden açık bir şekilde çıkıp ne derlerse desinler bir daha başörtüsünü takmayacağım. Tufan Erbarıştıran. Ben zeynep. Sizin gunah olculerinize gore mi yasiyacaz? Eda hanım sizi;din baskısı,köhnemiş fallokrat gelenekler ve yaşamı heteroseksist erkek penceresinin donuk kalıplarının soğuk zindanına hapseden bağnaz iklimde gösterdiğiniz sevgi ve cesaret örneğinden dolayı tebrik ederim. Kurmaca Nedir? Hiçbir yolu olmadığını düşünmemin sebebi bu lakin artık istemiyorum gerçekten. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü; zaten saçlarımı keserek cezamı vermişlerdi, neden bir daha kapanıyordum? Biz de, özgür bir şekilde içimizde olanı yaşamak istiyoruz ve tek içimizi dökebileceğimiz platform olarak bu platformu kullanabiliyoruz. Zorla kapatıldıktan sonra kapanmanın bir manası yoktur bunu lütfen başka yerlere çekmeyin. Gittim makyaj çantası aldım. Özgürlük dediginiz şeye siz inanıyor musunuz kızlar tutturmussunuz bir özgürlük lafı.. Kabine girdi.
